بیوکده

بیوگرافی بهرنگ علوی

بهرنگ علوی (متولد یکم فروردین سال ۱۳۵۹ شمسی؛ تهران) بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیوناست.

زمینه فعالیت: سینما، تلویزیون و تئاتر

تولد: ۱ فروردین ۱۳۵۹ تهران، ایران

محل زندگی: تهران

ملیت: ایرانی

پیشه: بازیگر

سال‌های فعالیت: از ۱۳۷۰ تاکنون

زندگی‌نامه

بهرنگ علوی در یکم فروردین سال ۱۳۵۹ در بیمارستان آزادی تهران به دنیا آمد. وی تک فرزند از یک خانواده سه نفره است. پدر او فرهنگی و از مدیران آموزش و پرورش و مادرش از مدیران شرکت مخابرات است. وی مجرد است و دارای فوق دیپلم نقشه‌کشی با کامپیوتر و فارغ‌التحصیل بازیگری از اولین دوره فارغ التحصیلان مؤسسه فرهنگی - هنری کارنامه است. او از کودکی به شدت به بازیگری علاقه داشت و بازیگری را از تئاتر مدرسه آغاز کرد. در سنین نوجوانی با یک تئاتر مدرسه ای، بهترین بازیگر منطقه ۶ آموزش و پرورش و نیز استان تهران شد. پس از آن، در سال ۱۳۷۰ برای یک تئاتر «آدمک چوبی» به کارگردانی جهانگیر طاهری به صورت رسمی و حرفه ای انتخاب شد و بر روی صحنه تئاتر در سالن قشقائی مجموعه تئاترشهر رفت. علوی اولین تجربه کار تصویری را با مجموعه برنامه‌های دوربین مخفی به کارگردانی امیرحسین قهرائیآغاز کرد. پس از چند سال وقفه به دلیل ادامه تحصیل، مجدداً با تئاتر آغاز به کار کرد که در این بین شاگرد اساتیدی همچون محمد رحمانیان، حمید امجد، مهتاب نصیرپور، پرویز پرستویی، آتیلا پسیانی، رؤیا تیموریان، پانته آ بهرام و حبیب رضایی بود. پس از آن، به انجمن سینمای کوتاه پیوست و تجربه چند فیلم کوتاه جشنواره ای داشت. به واسطه نقش آفرینی در فیلم‌های کوتاه، برای فیلم عیار ۱۴ به کارگردانی پرویز شهبازی انتخاب شد و با تک سکانسی که در فیلم داشت، به سینما معرفی شد. پس از آن، شروع اتفاق‌های حرفه ای برای او رقم خورد. برای فیلم دربند (پرویز شهبازی) که کاندیدای نقش مکمل مرد از سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر و برای بازی در تئاتر «زبان اصلی» (رسول کاهانی) دیپلم افتخار بازیگری مرد از سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر فجر شد. بهرنگ علوی علاوه بر کار بازیگری، به عکاسی، نویسندگی و طراحی مد مشغول است. وی همچنین سفیرحمایت از کودکان کار و زنان بدسرپرست و بی سرپرست و نیز برگزارکننده گالری‌ها و بازارچه‌های خیریه است. بهرنگ علوی در ورزش‌های شنا، اتومبیلرانی، یوگا و بیلیارد تبحر دارد. تیم مورد علاقه او یوونتوس ایتالیا و بازیکن مورد علاقه او در فوتبال احمدرضا عابدزاده است. بهرنگ در جریان دیدار خداحافظی عابدزاده برابر بایرن مونیخ در روزهایی که خود او کمتر شناخته شده بود، در ورزشگاه آزادی حضور داشت و در حالیکه تصویر عابدزاده را در اختیار داشت، در قاب عکاس (نادر داودی) جا گرفت تا حالا باز نشر این عکس بعد از یک دهه، تبدیل به سوژه جذابی شد. وی مبتکر مکتب بهیسم یا فرهنگ شاد زیستن است.

کارنامه هنری

فیلم‌های سینمایی:

1. رفتن (نوید محمودی، ۱۳۹۵)
2. سد معبر (محسن قرایی، ۱۳۹۵)
3. امکان مینا (کمال تبریزی، ۱۳۹۴)
   
4. لانتوری (رضا درمیشیان، ۱۳۹۴)
   
5. مرگ ماهی (روح‌الله حجازی، ۱۳۹۳)
   
6. دربند (پرویز شهبازی، ۱۳۹۱)
   
7. نگران نباش سارا (علیرضا امینی، ۱۳۹۲)
   
8. ندارها (محمدرضا عرب، ۱۳۸۸)
9. چند روز بعد (نیکی کریمی، ۱۳۸۵)
10. قاشق خالی (دهقان محمدی، ۱۳۹۰)

سریال‌ها:

1. هشت و نیم دقیقه (شهرام شاه حسینی، ۱۳۹۵)
2. معمای شاه (محمدرضا ورزی، ۱۳۹۴)
3. قفسی برای پرواز (یوسف سیدمهدوی، ۱۳۹۰)
4. نردبام آسمان (محمدحسین لطیفی، ۱۳۸۸)

تئاترها:

1. زبان اصلی (رسول کاهانی، خرداد و تیر ۱۳۹۴)
   
2. دریازدگی (عباس جمالی، شهریور ۱۳۹۴)
   
3. تِرن (حمیدرضا آذرنگ، بهمن و اسفندماه ۱۳۹۵)
4. زبان اصلی (رسول کاهانی، اردیبهشت و خرداد ۱۳۹۶)
5. دی روز (خرداد ۱۳۹۶)

جوایز

1. کاندیدای نقش مکمل بازیگری مرد در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم «دربند» به کارگردانی پرویز شهبازی
2. دریافت دیپلم افتخار بازیگری مرد از سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر فجر برای نمایش «زبان اصلی» به کارگردانی رسول کاهانی