بیوکده

بیوگرافی فریبا جدی

فریبا جدی کار بازیگر و عروسک‌گردان ایرانی است که در سال ۱۳۳۸ شمسی در تهران زاده شد.

تولد : ۱۳۳۸ – تهران ایران

محل زندگی : تهران

ملیت : ایران

زمینه فعالیت : سینما و تلویزیون

پیشه : بازیگر و عروسک‎گردان

سال‌های فعالیت : ۱۳۵۸ تاکنون

همسر(ها) : علیرضا پورامین

فرزندان : یک پسر و یک دختر

حرفهٔ اصلی وی عروسک‌گردانی بوده و کمتر به بازیگری پرداخته‌است. او از سال از ۱۵ سالگی به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رفت و از سال ۱۳۵۵ در دوره‌های آن شرکت نمود. جدی‌کار اولین نمایش عروسکی خود را در سال ۱۳۵۸ در نمایش"چشم در برابر چشم" به کارگردانی کامبیز صمیمی مفخم تجربه کرد. نخستین تجربه حضور در مقابل دوربین وی نیز در سال ۱۳۶۷ و در فیلم "شاخه‌های بید" اثر امرالله احمدجو بود.

فریبا جدی‌کار با علیرضا پورامین، عکاس سینما ازدواج کرده ‌است و دارای دو فرزند، یکی پسر و ۲۹ ساله و دیگری دختر و ۱۹ ساله می‌باشد.

فیلم‌شناسی

    بیداری رویاها (۱۳۸۸)

    شبانه‌روز (۱۳۸۷)

    کتاب قانون (۱۳۸۷)

    روز کارنامه (۱۳۸۱)

    گربهٔ آوارخوان (۱۳۶۹)

    پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)

    مرگ پلنگ (۱۳۶۸)

    کارآگاه (۲) (۱۳۶۷)

    شاخه‌های بید (۱۳۶۷)

مجموعه‌های تلویزیونی

    زیر تیغ (۱۳۸۵)

    خط (۱۳۹۳)

مصاحبه

فریبا جدی کار از بازیگران خوب و برجسته سینما و تلویزیون کشور است. به بهانه حضور کوتاه، اما اثربخشش در فیلم شبانه روز به کارگردانی امید بنکدار و کیوان علی محمدی که این روزها در حال اکران است،  گفتگویی با او انجام داده ایم که در اینجا می خوانید.

• خانم جدیکار،  از سابقه ی فعالیت های هنری ، تحصیلاتتان و دوره هایی که گذرانده اید برای ما و خوانندگان صحبت کنید.

من کار حرفه ایم را از سال ۱۳۵۸ شروع کردم. تحصیلات من دیپلم است و از سال ۱۳۵۵ در دوره های کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان شرکت می کردم. من از سن ۱۵ سالگی به کانون می رفتم و ادامه ی فعالیت من با کانون در موفقیت من بسیار تاثیر داشته است.

• اولین حضور شما در مقابل دوربین چه زمان و برای کدام کار بوده است؟

اولین تجربه ی بازیگری من به سال ۱۳۶۷ باز می گردد. فیلم "شاخه های بید "اثری از آقای "امرالله احمدجو".

• کدامیک از  کارهایتان را بیشتر دوست دارید؟

من کارهای تلوزیونی زیاد انجام نمی دهم و بیشترین علاقه ی من به کارهای عروسکی و عروسک گردانی است. به نظر من الان تهیه و تولید سریال هایی که بر روی ذهن و روان مردم تاثیر داشته باشد، به طوری که سال های سال در ذهن مردم بماند کم تر شده اما تجربه های بازیگری خوبی هم داشته ام. "تهران ۱۱ ", "کاکتوس" و "زیر تیغ " از مجموعه کارهایی است که دوستشان داشتم اما "زیر تیغ" را بیشتر از همه دوست داشته ام.

• چه چیزی باعث شده این کار را بیشتر از بقیه دوست داشته باشید؟

می دانید در سریال زیر تیغ تمامی بازیگران و عوامل کار در جای مناسب خودشان بودند و برنامه ریزی و تفکری که از قبل در این کار وجود داشت باعث شد که این سریال واقعا موفق شود.

• چرا شما را در تلویزیون کمتر می بینیم؟

پیشنهاد زیاد داشته ام،اما خودم به شخصه کار سریال را به دلیل طولانی بودن زمان پخش آن و همینطور قضاوت هایی که می شود، زیاد دوست ندارم.

• خانم جدی کار به جز بازیگری چه دغدغه ای دارید؟

حرفه ی اصلی من بازیگری نیست و بیشترین فعالیت من به عروسک گردانی معطوف می شود. من در سال ۱۳۵۸ اولین کار عروسکیم به نام "چشم در برابر چشم" از کارهای آقای "کامبیز صمیمی مفخم"  را تجربه کردم. من بیش از ۳۰ کار تئاتر و عروسک گردانی انجام داده ام.  اما به جز عروسک گردانی کتاب خواندن هم از دغدغه های همیشگی من است.

• کدام کار عروسکی را بیشتر از بقیه دوست دارید ؟

" خانه ی مادر بزرگه "را بسیار دوست دارم . من عروسک گردان نوک سیاه بودم و هم عاشق سریال و هم خود این کاراکتر هستم.

• خانم جدی کار شما فرزند دارید؟

بله دو فرزند دارم . پسرم ۲۷ ساله، آهنگساز و نوازنده ی کنترباس و گیتار است. دخترم ۱۷ ساله  است و در مقطع پیش دانشگاهی رشته ی سینما تحصیل می کند.

• در تربیت فرزندان تان  به چه نکاتی تاکید داشته اید واولویت های تربیتی شما چیست؟

من همیشه نه تنها برای تربیت دخترم،  بلکه برای پسرم هم چند نکته را در نظر داشتم که مهمترین آن ها انسانیت و اجتناب از دروغ گفتن بوده که  این نوع تربیت را نه فقط به صورت گفتار بلکه کاملا عملی هم در کل زندگیم انجام داده ام و همین امر باعث شد تا  خداراشکر بچه ها این دو اصل را هیچوقت فراموش نکنند.

• رابطه شما با فرزندان تان چطور بوده؟ آیا شما جایگاه دوستانه ای در زندگی آنها دارید ؟

فرزندان هیچ وقت نمی توانند فاصله خود و والدین شان راکم کنند. ممکن است  به دلیل شرم حضور و یا بی تجربگی  این کاربرای آنها  امکان پذیر نباشد. این وظیفه ی من مادر است که فاصله را کم کنم و با آگاهی و پختگی و با اشراف به بچه ها به آنها نزدیک بشوم. این را هیچ وقت فراموش نکردم که کودک باید شیطنت بکند، کودک باید با کودکی خود حتی ظرف کریستال مادر را بشکند چون کودک نیاز دارد در سن خودش و حال و هوای کودکیش باشد.

در نوجوانی و جوانی هم همینطور است. اگر فرزند من بخواهد با دوستانش فیلم ببیند بهتر نیست در منزل و در کنار والدین و زیر نظر آنها ببیند؟ اگر جوان من بخواهد موسیقی گوش کند و یا با دوستانش رفت و آمد کند و من دائم غر بزنم،  جوان یا نوجوان من از خانه دور خواهد شد. این دور شدن از خانه و محیط خانه باعث می شود که  بالطبع والدین هم از فرزندشان دور شوند و این اصلا خوب نیست.

• شما که دغدغه کار کودک دارید راجع به کودک آزاری های اخیر چه عقیده ای دارید؟ 

ببینید کودک آزاری یک معضل اجتماعی است اما به نظر من باید علت ریشه یابی شود. ما همیشه سراغ معلول می رویم و معلول را محکوم می کنیم اما باید پیگیر علت ها باشیم. مطمئنا کودک آزاری از فقر، اعتیاد و شرایط اجتماعی نادرست و بیکاری پدر ناشی می شود. اگر این ها را بدانیم هیچوقت معلول را محکوم نمی کنیم و سراغ آمار های دقیق می رویم. کودک آزاری کاری است که از یک آدم مجنون صورت می گیرد وباید دلیل این بیماری روانی را پیدا کنیم. این کودکانی که رو به موت می شوند معمولا در خبر ها می آیند اما تکلیف کودکانی که حتی کسی از وجودشان با خبر نمی شود و به شدت آزار می بینند چیست؟

• نظرتان راجع به کمپین هایی که برای حمایت از این بچه ها راه می افتد چیست؟

من با کمپین مخالف نیستم اما در کمپین ما چه کار می کنیم؟ جز اینکه  از لحاظ روانی فکر می کنیم که کاری انجام دادیم و هیچ عملی صورت نمی دهیم؟  فعالیت ما باید از بالقوه به بالفعل در بیاید . به نظر من باید ریشه سم پاشی شود و نگاهمان به ریشه و علت باشد.

• چه توصیه ای برای کسانی که قصد وارد شدن به حرفه ی بازیگری را دارند، دارید؟

به کسانی که می خواهند به این حرفه وارد شوند و فقط شهرت و جذبه ظاهری این کار را می بینند و جز به عکس خودشان بر روی جلد مجلات فکر دیگری نمی کنند و یا فقط دستمزد های سوپر استارها را می بینند، باید بگویم که این قراردادهای نجومی جز برای یک عده معدود برای بقیه واقیت ندارد، این حرفه به هیچ وجه امنیت شغلی ندارد.

امیدوارم ناآگاهانه به طرف این حرفه نروند و این را بدانند که یک بازیگر از هیچ جا حمایت نمی شود. باید بدانند که اگر محتوای کار برایشان مهم است ممکن است مدت های طولانی بیکار باشند و این خود بسیار فرساینده است.

سختی کار ما بسیار زیاد است، مخصوصا که در حال حاضر ساعت کار ما به ۱۴ ساعت در روز رسیده است و کسی این را نمی بیند. بیشمارند بازیگرانی که سال هاست به دلیل بیماری و یا بالا رفتن سن شان کاری به آنها پیشنهاد نمی شود و پولی دریافت نمی کنند. اگر یک بازیگر از لحاظ مالی بازنشستگی نداشته باشد از کجا ارتزاق کند؟ ظاهر کار ما بسیار فریبنده است.

• خانم جدی کار عزیز اگر دلتان می خواهد که چیزی به این گفت و گو اضافه کنید خوشحال می شویم  بشنویم.

یک  توصیه ی  دیگری به جوانانی که در حال وارد شدن به این حرفه هستند دارم و آن این است که بر معلومات خود تکیه بکنند نه به ظاهر خودشان. آگاهی و معلومات و دانش حرفه ای برای هر شخص بسیار مهم است. آدمی نه تنها در رشته ی خودش بلکه در خیلی موارد دیگر موظف است اطلاعات کسب کند .در خصوص بازیگری نه تنها سواد این رشته مهم است بلکه شخص باید ادبیات بداند و نه تنها ادبیات کشور خودمان بلکه ادبیات جهان را بشناسد. و همچنین از نقاشی و شناختن ریتم و ضرب آهنگ اطلاعات داشته باشد. این ها همه در کنار تحصیلات آکادمیک بسیار واجب است .

به طور کلی به همه توصیه می کنم که در هر حرفه و شغلی که هستند مطالعه آزاد را برای خودشان مثل تنفس، حیاتی بدانند.  مطالعه ی آزاد از نظر من برای هر کس در این دوره و زمانه الزامی است.