بیوکده

بیوگرافی اکبر دودکار

اکبر دودکار (۱۳۰۴ – ۱۳۸۴)، بازیگر قدیمی سینما، تلویزیون و تئاتر است.

نام اصلی : اکبر دودکار حقیقی

زمینه فعالیت : بازیگر سینما و تلویزیون

ملیت : ایرانی

تولد : ۱۳۰۴

رشت گیلان

مرگ : ۱ مرداد ۱۳۸۴

مدفن : قطعه هنرمندان بهشت زهرا

سال‌های فعالیت : ۱۳۵۶ تا ۱۳۷۹

زندگی

اکبر دودکار (۱۳۰۴ – ۱۳۸۴)، بازیگر قدیمی سینما، تلویزیون و تئاتر است. ایرانیان، چهرۀ اکبر دودکار را در مجموعه‌های تلوزیونی بسیاری دیده‌اند و می‌شناسند.

با رونق تئاتر در رشت، اکبر دودکار نیز فعالیت هنری‌اش را آغاز کرد. او در استخدام ارتش بود و همزمان در فعالیت‌های هنری شرکت داشت. یک سال پس از بازنشستگی در سال ۱۳۵۰، به تئاتر دهقان تهران پیوست و در سینما و تلویزیون نیز ظاهر شد.

بازى شیرین او را در مجموعه‌هایى مثل دایی جان ناپلئون، کوى دامون، به‌رنگ صدف و … برای مخاطبان تلویزیونی،به‌یاد ماندنی است. وی در سال‌های آخر حیاتش، از بیماری قلبی و کبد رنج می‌برد و به جهت کم توانی در بینایی، به توصیه پزشکان دست از کارهای هنری شسته بود و دو سال آخر را در بستر بیماری گذراند. این هنرمند اول مردادماه ۱۳۸۴، در سن ۸۰ سالگی دار فانی را وداع گفت. پیکر این هنرمند در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به‌خاک سپرده شده است.

فیلم شناسی

سینما

    (۱۳۷۹) – دختری به‌نام تندر

    (۱۳۷۸) – دارا و ندار

    (۱۳۷۸) – عشق شیشه‌ای

    (۱۳۷۵) – شب روباه

    (۱۳۷۵) – فصل پنجم

    (۱۳۷۵) – معجزۀ خنده

    (۱۳۷۴) – پاکباخته

    (۱۳۷۴) – تعطیلات تابستانی

    (۱۳۷۴) – مرد آفتابی

    (۱۳۷۳) – شریک زندگی

    (۱۳۷۲) – پادزهر

    (۱۳۷۲) – ترانزیت

    (۱۳۷۲) – چشم شیطان

    (۱۳۷۲) – دمرل

    (۱۳۷۱) – دلاوران کوچه دلگشا

    (۱۳۷۱) – عیالوار

    (۱۳۷۰) – آقای بخشدار

    (۱۳۷۰) – دو نفر و نصفی

    (۱۳۷۰) – راز چشمۀ سرخ

    (۱۳۷۰) – سیرک بزرگ

    (۱۳۷۰) – شانس زندگی

    (۱۳۷۰) – مدرسۀ پیرمردها

    (۱۳۶۹) – آپارتمان شماره ۱۳

    (۱۳۶۹) – رنو تهران ۲۹

    (۱۳۶۹) – شهر خاکستری

    (۱۳۶۸) – بازی تمام شد

    (۱۳۶۸) – تا مرز دیدار

    (۱۳۶۸) – دل‌نمک

    (۱۳۶۸) – رانده شده

    (۱۳۶۷) – طوبی

    (۱۳۶۷) – گراند سینما

    (۱۳۶۷) – گلنار

    (۱۳۶۶) – خارج از محدوده

    (۱۳۶۶) – در انتظار شیطان

    (۱۳۶۶) – شاید وقتی دیگر

    (۱۳۶۵) – باشو، غریبۀ کوچک

    (۱۳۶۵) – شبح کژدم

    (۱۳۶۴) – مردی که موش شد

    (۱۳۶۳) – جنجال بزرگ

    (۱۳۶۳) – راه دوم

    (۱۳۶۳) – مردی که زیاد می‌دانست

    (۱۳۶۲) – کمال‌الملک

    (۱۳۵۶) – در امتداد شب

تلویزیون