بیوکده

بیوگرافی جیمز میتلند

جیمز میتلند (جیمی) استوارت (۲۰ مه ۱۹۰۸ – ۲ ژوئیه ۱۹۹۷) بازیگر آمریکایی بود. موسسه فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ او را در رده سوم برترین هنرپیشگان مرد تاریخ سینما قرار داد.

نام اصلی : جیمز میتلند (جیمی) استوارت

زمینه فعالیت : بازیگر فیلم و تئاتر

ملیت : آمریکایی

تولد : ۲۰ مه ۱۹۰۸

ایندیانا، پنسیلوانیا

مرگ : ۲ ژوئیه ۱۹۹۷

لس‌آنجلس، کالیفرنیا

سال‌های فعالیت : ۱۹۹۱-۱۹۳۵

همسر(ها) : گلوریا هتریک ۱۹۹۴-۱۹۴۹

زندگینامه

جیمز متیلد استوارت در ۲۰ می۱۹۰۸ در ایندیانای ایالت پنسیلوانیای آمریکا به دنیا آمد. خانواده اصالتاً اسکاتلندی- ایرلندی‌اش از آن آمریکایی‌های قدیمی و متعهد به وطن بودند و پدربزرگش هم ژنرال بود. این فرهنگ خانوادگی در جیمز استوارت تبلور خاصی پیدا کرد. پس از این‌که بدون هیچ آموزش بازیگری به سینما وارد شد، در فیلم‌های کارگردانان معروفی چون کاپرا، هیچکاک، آلدریچ، آنتونی مان و … بازی کرد و در دوران رکورد اقتصادی آمریکای پس از جنگ جهانی به قلب‌های مردم راه گشود و میان همه قشرها محبوبیت زیادی پیدا کرد.او در اکثر فیلم‌هایش نقش مردی خوب و ساده‌لوح را ایفا کرد و در وسترن‌هایش قوی و ثابت‌قدم نشان داد. بلندی قدش ۱۹۱ سانتی‌متر بود و او را از دوستان و همکارانش متمایز می‌کرد.

استوارت، بازیگری که توانست خودش باشد

استوارت در سال‌هایی که به اوج محبوبیت رسیده بود -در حدود چهل سالگی- ازدواج کرد و تا آخر عمر به همسرش متعهد ماند. همیشه با طرفداران‌اش خوش برخورد و سخاوتمند بود ولی در مورد زندگی خصوصی و خانواده‌اش با کسی شوخی نداشت و به شدت از آن‌ها حمایت می‎  کرد .او اولین بازیگر ستاره سینما بود که داوطلب حضور در جنگ جهانی دوم شد، آن هم با اصرار فراوان! در طول جنگ فداکاری‌ها و رشادت‌های زیادی از خودش نشان داد و یک مدال هم دریافت کرد. اما بعد از جنگ دیگر فیلم جنگی بازی نکرد. تأثیرات جنگ را هم بر پختگی بازی و هم در انتخاب فیلم‌های او -که به سمت فیلم‌های سیاه‌تر رفتند- به خوبی می‌توان دید. حتی مخالف این بود که از او به عنوان قهرمان جنگ جهانی دوم یاد کنند. وقتی از او درباره جنگ سوال می‌کردند، از جواب دادن طفره می‌رفت و یا به کل می‌گفت که سوال در مورد جنگ را فراموش کنند. استوارت مثل دیگر ستاره‌های هالیوود به هیچ وجه در قید و بند تجملات نبود. هرگز به عمل جراحی زیبایی تن نداد. لباس‌هایی که می‌پوشید و ماشینی که سوار می‌شد معمولی معولی بودند. برای همین به او لقب قهرمان معمولی دادند. هر کسی او را با ان سر و وضع می‌دید باور نمی‌کرد که او جیمز استوارت ستاره بزرگ سینما است. حتی با این‌که در طول جنگ جهانی دوم موهایش ریزش پیدا کرده بود و تقریباً کچل شده بود در فیلمهای‌اش از موی مصنوعی استفاده می‌کردند،ولی خود استوارت همیشه با چهره و موی واقعی در بین مردم ظاهر می‌شد. اعتقاد داشت که مردم، بزرگ‌ترین منتقدش هستند و اگر آن‌ها او را نخواهند هیچکس دیگر هم نمی‌خواهد. هیچ وقت کلاس بازیگری نرفته بود و معتقد بود دیدن رفتار مردم بهترین کلاس درس برای او است.

درگذشت

در فوریه ۱۹۹۴ که همسرش فوت کرد او نتوانست با این اتفاق کنار بیاید. بعد از مراسم خاکسپاری زیاد در مجامع عمومی ظاهر نشد و بیشتر وقت‌اش را در اتاق خواب همسرش می‌گذراند. به گفته روزنامه‌های ان زمان پس از مدتی بیماری آلزایمر گرفت. به هر حال ان قدر این اتفاق برای استوارت سنگین بود که دیگر نتوانست به زندگی عادی برگردد و در نهایت ۳ سال بعد در تاریخ ۲ ژوئیه ۱۹۹۷ از دنیا رفت. بالای ۳۰۰۰ نفر که عمدتاً از آدم‌های مشهور هالیوود بودند در مراسم خاکسپاری او شرکت داشتند.

افتخارات

او در لیست صد ستاره تمام دوران مجله امپایر در جای دهم ایستاد. در نظرسنجی سال ۱۹۹۹ اینترتینمنت ویکلی بهترین هنرپیشه کلاسیک لقب گرفت. انستیتوی فیلم آمریکا او را به عنوان سومین فرد در لیست پنجاه بازیگر اسطوره‌ای قرار داد. ستاره‌ای که بی‌رنگ درخشید .

فیلم‌شناسی

۱۹۳۵ – رزماری

۱۹۳۷ – نیوی بلو و گلد

۱۹۳۸ – نمی‌توانی آن را با خودت ببری

۱۹۳۹ – آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود

۱۹۴۰ – داستان فلادلفیا

۱۹۴۶ – زندگی شگفت‌انگیزی است

۱۹۴۸ – طناب

۱۹۵۲ – خم رودخانه

۱۹۵۴ – پنجره عقبی

۱۹۵۵ – مردی از لارامی

۱۹۵۵ – مردی که زیاد می‌دانست

۱۹۵۷ – سرگیجه

۱۹۵۹ – تشریح یک قتل

۱۹۶۲ – مردی که لیبرتی والانس را کشت

۱۹۶۲ – چگونه غرب تسخیر شد

۱۹۶۴ – پاییز قبیله شاین

۱۹۷۱ – تیرانداز

۱۹۷۷ – فرودگاه ۷۷

۱۹۷۸ – خواب ابدی