بیوکده

بیوگرافی شیوا بلوریان

شیوا بلوریان 

زمینه فعالیت : بازیگر سینما و تلویزیون

ملیت : ایرانی

تولد : ۱۴ مهر ۱۳۵۸

سنندج

مدرک تحصیلی : لیسانس زبان انگلیسی از دانشگاه آزاد اسلامی و همچنین فوق لیسانس کارگردانی تئاتر

 وبگاه: www.shivaboloorian.blogfa.com

زندگی

شیوا بلوریان متولد ۱۴ مهرماه ۱۳۵۸ در سنندج است، وی لیسانس زبان انگلیسی از دانشگاه آزاد اسلامی و همچنین فوق لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد وا حد تهران مرکز دارد ، او بازیگر ، کارگردان ، نمایش نویس و مجری است.

فیلم ها

 فیلم تلویزیونی”از سهراب تا سهراب”-۱۳۷۰

فیلم سینمایی”کمکم کن” به کارگردانی”رسول ملاقلی‌پور”- ۱۳۷۷

فیلم تلویزیونی”مه‌بانو” به کارگردانی”مجید بهشتی”- ۱۳۷۷

فیلم تلویزیونی”حادثه بهتر از این نیست” به کارگردانی” سیروس مقدم”-۱۳۸۱

فیلم تلویزیونی”شاهد عینی” به کارگردانی”مسعود آب‌پرور”-۱۳۸۲

فیلم تلویزیونی”شب تهرب” به کارگردانی”مسعود آب‌پرور”- ۱۳۸۲

فیلم تلویزیونی”بالا بلند” به کارگردانی”جلال فاطمی”-۱۳۸۴

فیلم سینمایی”حس پنهان” به کارگردانی”مصطفی رزاق‌کریم”- ۸۶-۱۳۸۵

فیلم تلویزیونی”حضور” به کارگردانی”مسعود تکاور”- ۱۳۸۶

در تله فیلم “مادم باش” به کارگردانی”مسعود رشیدی”- ۱۳۸۶

بازی در تله فیلم”تب پنهان” به کارگردانی”غلامرضا صیامی‌زاده”-۱۳۸۶

مجموعه های تلویزیونی

مجموعه تلویزیونی”روزهای زندگی” به کارگردانی”سیروس مقدم”-۱۳۷۸

مجموعه تلویزیونی”آوای بی‌صدا” به کارگردانی”مجتبی یاسینی”-۱۳۷۸

مجموعه تلویزیونی”قطار ابدی” به کارگردانی”مسعود رسام، بیژن بیرنگ”- ۱۳۷۸

مجموعه تلویزیونی”سرزمین آرزوها” به کارگردانی”حسن پهلوان”- ۱۳۷۹

مجموعه تلویزیونی”جوانی” به کارگردانی”سعید سلطانی”-۱۳۸۰

مجموعه تلویزیونی”ساعت سحرآمیز” به کارگردانی” جواد کهنمویی”- ۱۳۸۱

مجموعه تلویزیونی”سوتک و توتک” به کارگردانی”هنگامه مفید”- ۱۳۸۱

نگارش، کارگردانی و بازی در مجموعه تلویزیونی”ماجراهای شیوا وقتی کوچک بود”؛ شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۲

مجموعه تلویزیونی”ماجراهای آتقی” به کارگردانی”هنگامه مفید”- ۱۳۸۲

مجموعه تلویزیونی”شهر باران” به کارگردانی”سید جواد هاشمی”-۱۳۸۳

مجموعه تلویزیونی”۵ دقیقه تا مرز” به کارگردانی”سید جواد هاشمی”- ۱۳۸۵

مجموعه تلویزیونی”غربت دریا” به کارگردانی”سید رحیم حسینی”- ۱۳۸۶

مجموعه تلویزیونی”ضربان مغزی” به کارگردانی”اکبر منصورفلاح”- ۱۳۸۶

 شب هزار و یکم

ستاره های سربی (محمدرضا آهنج، ۱۳۹۰)

ضربان منفی (اکبر منصور فلاح)

دفترخانه ی شماره ی سیزده (سید وحید حسینی)

 کلیدهای یخی (محمد رضا آهنج)

تئاتر

بازی در نمایش”بلبل سرگشته” نوشته”علی نصیریان” به کارگردانی”جواد کبودرآهنگی”؛ تهران، تالار محراب(جشنواره آئینی)؛ ۱۳۷۲

بازی در نمایش”الف ـ ب ـ پ تنبل” نوشته و کارگردانی”؟دوست‌قرین”؛‌ (جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید)؛ ۱۳۷۲

نگارش و کارگردانی نمایش”رویای رنگین”؛(جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید)؛ ۱۳۷۳

نگارش و کارگردانی نمایش”خسته نیستم”؛(جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید)؛ ۱۳۷۴

بازی در مجموعه تلویزیونی”بافته‌ها رنج” به کارگردانی”مجید بهشتی”؛ شبکه ۱؛ ۱۳۷۷ – ۱۳۷۴

کارگردانی و بازی در نمایش”روزهای بلوط”؛ تهران، تئاترشهر، تالار کوچک(جشنواره فجر)؛ ۱۳۷۵

کارگردانی و بازی در نمایش”مده‌آ” نوشته”ژان آنوی”؛ تهران، جشنواره دانشجویی؛ ۱۳۷۸

بازی در نمایش”حدیث آصف… ” نوشته و کارگردانی”نصرا… قادری”؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو(جشنواره مهر) اداره تئاتر، خانه نمایش(اجرای عموم)؛ ۱۳۷۸

بازی در نمایش”خاله ادیسه” نوشته”نغمه ثمینی” به کارگردانی”بابک توسلی”؛ تهران،‌ تئاترشهر، تالار قشقایی(جشنواره فجر)؛ ۱۳۷۹

بازی در نمایش”معرکه در معرکه” نوشته”داود میرباقری” به کارگردانی”سیاوش طهمورث”؛ تهران، حوزه هنری، تماشاخانه مهر؛ ۱۳۸۰

بازی در نمایش”دختران بی نشان” نوشته و کارگردانی”امیر آتشانی”؛ تهران، حوزه هنری؛ ۱۳۸۱

کارگردانی و بازی در نمایش”شهر سوخته” نوشته”فردوس حاجیان”؛ تهران، تئاترشهر، تالار سایه(جشنواره سراسری دفاع مقدس)؛ ۱۳۸۲

کارگردانی و بازی در نمایش”نقل زنان سنگی” نوشته”چیستا یثربی”؛ تهران،‌ تئاترشهر، تالار نو؛ ۱۳۸۴

گوینده و مجری

مجری در برنامه تلویزیونی”دختران”؛ شبکه ۱؛ ۱۳۸۳

مجری در برنامه تلویزیونی”فرزندان صبح”؛ شبکه ۲؛ ۱۳۸۳

مجری در برنامه تلویزیونی”صبح بخیر ایران”؛ شبکه ۱؛ ۱۳۸۴ – ۱۳۸۳

مجری در برنامه تلویزیونی”یخ در بهشت”؛ شبکه ۱؛‌ ۱۳۸۴

مجری در برنامه تلویزیونی”صبح و ایرانی”؛ شبکه جام جم؛ ۱۳۸۴

مجری در برنامه تلویزیونی”بیدار شو، آفتاب شد”؛ شبکه ۲؛ ۱۳۸۵

مجری در برنامه تلویزیونی”نورباران”؛ شبکه ۲؛ ۱۳۸۵

گویندگی در رادیو، برنامه زنده”جمعه به یاد ماندنی”؛ (یک‌سال)؛ ۱۳۸۵

 سایر فعالیتها و جوایز

دریافت جایزه بهترین بازیگر ‌نقش اول زن از جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید برای نمایش “شاهد سوم”؛ ۱۳۷۰

دریافت جایزه بهترین کارگردانی، طراحی و نمایشنامه‌نویسی از جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید برای نمایش”خسته نیستم”؛ ۱۳۷۲

دریافت جایزه بهترین کارگردانی، بهترین طراحی صحنه، بهترین هدایت گروهی از جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید برای نمایش”رویای رنگین”؛ ۱۳۷۳

کاندید دریافت جایزه کارگردانی از سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر فجر

دریافت جایزه بازیگری زن از سیزدهمین جشنواره سراسری تئاتر فجر برای نمایش”روزهای بلوط”؛ ۱۳۷۵

دریافت جایزه بازیگری از جشنواره دفاع مقدس برای نمایش”روزهای بلوط”؛ ۱۳۷۵

مؤسس گروه‌ نمایشی”ترمه” از ۱۳۷۵ با هدف‌ اجرای نمایش‌های تک پرسوناژ و داشتن گروهی فعال با کمترین اعضا.

کاندید دریافت جایزه بهترین بازیگر‌ نقش دوم زن از جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم سینمایی”کمکم‌ کن” به کارگردانی”رسول ملاقلی‌پور”؛ ۱۳۷۶

دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره مهر برای بازی در نمایش”حدیث آصف…”؛ ۱۳۷۸

کاندید دریافت جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره دفاع مقدس برای نمایش”شهر سوخته”؛ ۱۳۸۲

دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره دفاع مقدس برای نمایش”شهر سوخته”؛ ۱۳۸۲

کاندید دریافت بهترین نقش زن، جشنواره کوثر، بخش(فیلم‌های سینمایی ویدئویی)؛ ۱۳۸۶

مدیر آموزشگاه هنری”هنر و اندیشه”؛‌ ۱۳۸۲

تدریس کارگردانی و بازیگری در آموزشگاه سینمایی”اسکار”؛ ۱۳۸۳

تدریس کارگردانی در آموزشگاه سینمایی”هنر و اندیشه”؛ ۱۳۸۵

دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره سراسری کودک و نوجوان امید برای نمایش “الف ـ ب ـ پ تنبل”‌

مصاحبه با شیوا بلوریان

قرار نیست بین بازیگری و کارگردانی یکی را انتخاب کنم

شیوا بلوریان که در کنار بازیگری، فیلمسازی را هم تجربه کرده معتقد است فیلمسازی بازیگران اتفاق مثبتی است، چون دنیای هنر، انحصاری نیست .

به گزارش خبرنگار مهر، شیوا بلوریان، بازیگری  است که تجربه فیلمسازی و کارگردانی تئاتر را در کارنامه هنری خویش دارد. آخرین فیلم کوتاه او “لحظه ی صفر” در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی اکران شده است. او این روزها برای پیش تولید فیلم کوتاه بعدی‌اش آماده می‌شود و همزمان در حال نگارش یک فیلمنامه ۹۰ دقیقه‌ای است.به عنوان بازیگرهم  سریال “کلیدهای یخی” به کارگردانی محمد رضا آهنج و “ضربان منفی” به کارگردانی اکبر منصور فلاح را در نوبت پخش دارد.

بلوریان در پاسخ به این سئوال که ورود بازیگران را به عرصه کارگردانی و تهیه‌کنندگی در تلویزیون چطور ارزیابی می‌کنید،  به خبرنگار مهر گفت: دنیای هنر، دنیای انحصاری نیست. فیلمسازی در یک دایره بسته و برای افرادی خاص صورت نمی‌گیرد. نیاز به دانش ، علاقه، استعداد و پشتکار دارد و هر کسی با توجه با این فاکتورها می‌تواند قدم بردارد. فیلمسازی دنیای گسترده‌ای است برای همه کسانی که دوستش دارند، آغوشش باز است و برای همه جا هست.

وی در ادامه افزود: نه تنها بازیگران، بلکه سالهاست موسسات مختلف برای افراد معمولی هم کلاسهای مختلف فیلمسازی برگزار می‌کنند تا بتوانند فیلم بسازند. خب چه اشکالی دارد؟ خیلی هم خوب است.حالا شاید کسانی هم باشند که فیلم بد بسازند، اما همین زمانی را که صرف انجام دادن یک کار فرهنگی کرده اند ارزش ندارد؟  زمانی که می‌توانستند به هزاران شکل دیگر هدر بدهند، اما با تکیه به فردیت، به عنوان یک فرد، یک قطره در دریای اجتماع، سهم فرهنگی خود را در همان قطره که سهم کمی نیست، برای فرهنگی‌تر شدن جامعه بر داشته‌اند. خب کاری که در کل، در ارتقا فرهنگ جامعه تاثیر مثبت دارد ایرادش کجاست؟

این بازیگر خاطرنشان ساخت: اگر بازیگری فیلمسازی را تجربه کند اتفاق مثبتی است. چون به هر حال مرتبط با کاری است که تا بحال به شکل دیگری انجام می‌داده است. شاید اگر یک مهندس مکانیک فیلمسازی کند کمی عجیب به نظر برسد، اما در مورد یک بازیگر، یک منشی صحنه، یا یک دستیار کارگردان به نظر من اگر به صورت صحیح اتفاق بیفتد چه اشکال دارد؟ وانگهی این فیلمسازی در قدمهای اول یک تجربه است.  تجربه کردن اصلا کار بدی نیست. شاید در این تجربه کردن‌ها پی به ضعفش ببرد، شاید اصلاً نتواند با کارگردانی ارتباط برقرار کند و منصرف شود یا برعکس، در کارگردانی موفق تر ارزیابی شود.

بلوریان یادآور شد: به نظرم درست نیست که با این تجربه کردنها با گارد بسته برخورد شود. باید فرصت داد و اطمینان داشت که آن اتفاق مهم فقط و فقط بر اساس شایسته سالاری و توانمندی به وقوع می‌رسد . فرد ضعیف به شکل منطقی از چرخه خارج می‌شود. در همه جای دنیا هم این اتفاق افتاده و منشا موفقیت‌های بسیار بوده است مثلاً کوین کاستنر، بازیگری که فیلم “با گرگها میرقصد” را گارگردانی کرده و به خاطرش اسکار بهترین کارگردانی را گرفته است. “کلینت ایستوود” از اول بازیگر بوده و بعد کارگردانی کرده و به خاطر کارگردانی فیلم “نابخشوده” اسکار بهترین کارگردانی را گرفت. رابرت دونیرو، آل پاچینو، جرج کلونی، جودی فاستر همه بازیگرانی هستند که فیلم‌های مطرحی را کارگردانی کرده‌اند یا حتی رابرت ردفورد که در سال ۱۹۸۰ برای فیلم “مردم معمولی” اسکار بهترین کارگردانی را تصاحب کرد.

وی درباره اینکه آیا قبل از شروع بازیگری به کارگردانی هم فکر می‌کرد و دوست داشت این حرفه را تجربه کند، توضیح داد: فوق لیسانس کارگردانی خوانده‌ام. یعنی از اول هدفم، اولویتم و تلاشم برای کارگردانی بود و در کنارش این امکان برایم به وجود آمد که در مقابل دوربین کارگردانانی چون رسول ملاقلی پور، سیروس مقدم، محمدرضا آهنج؛ سعید سلطانی، کاظم معصومی و … بازی کنم و بعد از آن بود که به بازیگری هم علاقمند شدم. اینکه “دیگری” را بازی کنی، تجربه کردن هزاران سرنوشت و باز برگشتن به سرنوشت خودم را کاری دوست داشتنی و شگفت انگیز یافتم.

این بازیگر ادامه داد: اما فیلمسازی همچنان انتخاب اولم است. از دانشگاه تا سینمای جوان تا کلاسهای استاد ناصر تقوایی، همه جا درسش را خوانده‌ام. با قدمهای آهسته، اما پیوسته تجربه‌اش می‌کنم. هیجان آن را ندارم که اسم کارگردان را یدک بکشم. بیشتر دلم می‌خواهد حرفهایم را سنجیده و آرام و اثرگذار در فیلم‌هایم بزنم. چون به نظرم فیلمسازی زیباترین کار دنیاست. آفریدن است. اینکه بتوانی به چیزهایی که فکر می‌کنی، آنها را جان بدهی و خواب‌هایت را بسازی و مردم با چشمان باز به تماشای خوابهای تو بیایند و با خوابهای تو بخندند و گریه کنند، شگفت انگیز است.

بلوریان اشاره کرد: اصلا تصمیمی که یک کارگردان می‌گیرد شگفت انگیز است، چون این تصمیم از انرژی شدیدی نشات می‌گیرد که او به تنهایی در خانه کوچکش و در حال نوشتن به آنها فکر می‌کرده است. من فیلمسازی را دوست دارم چون سرشار از رویاهای انسانی است. چون با آن می‌شود کلی حرفهای مهم درباره تبعیض، عشق، تنفر ایمان و روابط انسانی به همه آدم‌های دنیا زد و آنها را به تفکر وا داشت.

وی در پایان افزود: قرار نیست بین بازیگری و کارگردانی الزاما یکی را انتخاب کنم. همانطور که در این سالیان هر دو را در کنار هم داشته‌ام از این پس نیز چنین خواهد بود. کما اینکه در سینما و تلویزیون ما این یک موضوع پذیرفته شده است و در حال حاضر کارگردانان، بازیگرهای مطرح و موفق و قدرتمندی در حال فعالیت هستند و اشتغال در هر دو این حرفه  ایجاد مشکل نکرده است.